من جوری تربیت شدم که بدونم هر چیزی حساب کتاب و حدی داره.
هر موقعیت و کاری جای خودش رو داره.
مسائل رو نباید با هم قاتی کرد.
پدر من شب عیدغدیر "شیرینی" گرفت آورد خونه در حالی که صبح همون روز جنازه برادرش رو گذاشته بود توی قبر. داغی دیده بود که خودش می‌گفت: کمرم رو شکست. اما عید رو با عزا قاتی نکرد.
منطق و شعور رو من اینجوری یاد گرفتم. شور و جوزدگی و کار دله و این خزئبلات توی زندگی من جایی نداره.
رو ,خودش ,منطق ,توی ,قاتی ,نکرد ,عزا قاتی ,با عزا ,رو با ,عید رو ,قاتی نکرد
درباره این سایت